Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ang. Association of South-East Asian Nations – ASEAN) – organizacja polityczno-gospodarcza, powstała na gruzach Association of South-East Asia utworzonego przez Malezję, Filipiny i Tajlandię w 1961 roku. Założona 8 sierpnia 1967 w Bangkoku. Jej siedzibą jest Dżakarta. Członkami są (w kolejności przystępowania): Filipiny, Indonezja, Malezja, Singapur, Tajlandia (państwa założycielskie), Brunei (od 8 stycznia 1984), Wietnam (od 28 lipca 1995), Laos i Mjanma (od 23 lipca 1997), Kambodża (od 30 kwietnia 1999). Obecnym Sekretarzem Generalnym ASEAN jest Le Luong Minh.
Do 1983 w działalności ASEAN wyróżnia się 3 okresy:
- 1967-74 dominacja problematyki politycznej (m.in. w 1971 Deklaracja ZOPFAN – strefa pokoju, wolności i neutralności)
- 1974-79 dominacja problematyki ekonomicznej (szybki rozwój form integracyjnych, współpraca gospodarcza z rozwiniętymi krajami Pacyfiku – Japonią, Australią i Nową Zelandią)
- od 1979 ponownie dominacja problematyki politycznej związanej z ekspansją komunizmu na Półwyspie Indochińskim.
Organy Stowarzyszenia:
- Spotkanie Szefów Rządów – jego zadaniem jest podejmowanie najważniejszych decyzji i określenie głównych kierunków rozwoju organizacji;
- Konferencje Ministerialne – organ naczelny, obradujący regularnie; zbiera się raz w roku, a w jego skład wchodzą ministrowie spraw zagranicznych państw członkowskich. Do jego kompetencji należy nadzorowanie prac niższych organów, a także akceptowanie i tworzenie nowych programów współpracy.
- Stała Komisja (organ zajmujący się działalnością bieżącą)- składa się z ministra spraw zagranicznych kraju, w którym ma siedzibę (która zmienia się co rok), oraz z ambasadorów pozostałych państw.
- Sekretariat – organ administracyjny, na którego czele stoi Sekretarz Generalny, sprawujący tę funkcję przez 3 lata.
